دختر گلم بخوان، بیاوز و به یاد داشته باش....

درس های عملی و معرفتی معلمان ینگه دنیا

چند روز پیش به دعوت گیتی جان رفتیم به یک کارواش ویژه برای شستشوی ماشینمان. ورودی کارواش چند دختر و پسر نوجوان با پلاکاردهای رنگی،دعوتتان می کردند برای ورود به محوطه و صد البته لبخند شیرینی هم به لب داشتند . بعد از ورود یکی از والدین کودکان به شما خوش آمد می گفت و در نوبت شستشو قرار می گرفتید.
وقتی نوبت به شما می رسید ابتدا معلم بچه ها ماشین را خیس می کرد و بعد بچه ها مثل مور و ملخ از هر طرف هر کدام با یک ابر مملو از کف می افتادند به جان ماشین . یکی نردبان می گذاشت می رفت سقف را می شست و یکی خم می شد و لاستیک ها را می شست و بعد از آبگیری نهایی می رفتی جلوتر تا بیست سی نفر بیفتند به جان ماشین برای خشک کردنش . در تمام این مراحل توی ماشین نشسته بودم و به شور و شوق و هیجان و لبخندشان نگاه می کردم . گاهی به روی هم آب می پاشیدند حین کار و گاه شیطنتی کودکانه می کردند . چند تایی از والدین هم آمده بودند برای کمک .
اما موضوع از چه قرار بود ؟
این کودکان به پیشنهاد معلم خودشان برای تامین بودجه کلاس موسیقی ،که در معرض تعطیلی قرار گرفته بود،تصمیم به این کار گرفته بودند و والدین بچه ها نیز به خوبی از این کار حمایت کرده و با کمک در روز برنامه یا خرید بلیط، حمایت خودشان را به صورت عملی نشان داده بودند. معلم مهربان این کلاس با کار و تلاش مثال زدنی (ماشین شستن) به بچه ها یاد می داد که کار کردن (هر کاری )ارزشمند و محترم است و برای اینکه چیزی را به دست بیاوری باید تلاش کنی و البته می توانی جلوی کاستی و نقص را با تلاش و کوشش بگیری و با کمبود کنار نیایی بلکه با تلاش آن را مرتفع کنی.
حاصل 6 ساعت کار بچه ها شستن بیش از 300 ماشین و جمع آوری 3هزار دلار بود که بخش قابل توجهی از هزینه کلاس در معرض تعطیلی را تامین کرد . 

برگرفته از وبلاگ ونوس (http://www.venouse.blogfa.com/)

پ.ن: وانیا جونم، ببین در همه جای دنیا کار هست، سختی هست، خوشی هم هست... بیاد داشته باش برای آنچه که میخواهی و دوست داری داشته باشی باید تلاش کنی.. درد و بلات به جونم.